26 Temmuz 2016 Salı

Darbe ekosistemlerini yok etmek





Darbe geleneği ülkemizde nasıl peydahlandıysa özellikle Osmanlı İmparatorluğunun son döneminde etkisini gösteriyor.
O zaman bir kısım güruh padişahı görevden alarak otoriteyi yıpratmak için hanedandan bir başka isme görev vermekle kendini yetkili görmüştü.
Bu kalkışmanın Osmanlı İmparatorluğuna çok zarar verdiği ve Sultan II. Abdülhamit Han’ın görevden alınması imparatorluğun çöküşünde önemli bir adım olmuştu.
Sonrası malum, imparatorluğun parçalanma yolu başlamıştı.
Cumhuriyet döneminde ise tek partili dönemde ülkemizde darbe olmamış.
Ancak 1950 seçimlerinden sonra demokratik yolla işbaşına gelen Adnan Menderes hükümeti sistemli bir şekilde 50’li yıllar boyunca ordu içinde bir grup seçimle, millet iradesiyle işbaşına gelen demokratik bir yönetimi görevden almak istemiş, neticede şartlar olgunlaşınca 27 mayıs 1960 ihtilali yapılmıştı.
Sonrası biliniyor, merhum başbakan Menderes ve iki arkadaşı haksız bir şekilde görevden alındığı gibi idam edilmişti.
Sonraki yıllarda 12 Mart 1971 yılı muhtırası ve dönemin başbakanı Demirel’in istifa ettirilmesi.
Daha sonra ise 12 eylül 1980 darbesi geliyor; meşru yönetim, millet iradesi darbe şartlarının oluşması için önceden planlanan mide bulandırıcı olaylar bahane edilerek gasp edilmişti.
Tarihler 28 şubat 1997'yi gösterirken post-modern diye nitelendirilen bir başka darbe girişimi ile milli irade yine yara almış, dönemin başbakanı merhum Necmettin Erbakan istifa etmek zorunda kalmıştı.
Çok sayıda insan gerek darbe öncesi ve gerekse darbe sonrası telafisi mümkün olmayacak bir şekilde mağdur olmuştu.
Ülkemizde millet iradesine yönelik yapılan saldırılardan en ağırı olan 1960 ve 1980 darbeleri; bunlara yönelik tenkitler ve darbelerin yanlışlıkları sürekli anlatılmıştı ki bir daha millet iradesiyle seçilmiş iktidarlar antidemokratik ve insanlık dışı metotlarla görevinden uzaklaştırılmasın.
Bu darbelerin arkasındaki güçlerin kim olduğu ve hangi dış güçler tarafından planlandığı ima edilmiş olmasına rağmen yine de bunlardan ders çıkarılmamıştı.
Onlarca yıl darbelerin yanlışlıkları, bir insanlık suçu olduğu anlatılmasına rağmen, darbe psikopatları bu çirkin alışkanlıklarından vazgeçmeyip bu hain alışkanlıklarını sürdürdüler.
Ülkemizin kalkınmasına ve gelişmesine önemli darbeler vurduğu, itibarını zedelediği gibi, toplum psikolojisinde de önemli travmalar oluşturan bu hain ve canice hareketten vazgeçmeyenlerin var olduğu 15 Temmuz’da bir kez daha görüldü.
Daha da önemlisi 240'ın üzerinde vatandaşımız, milletin ve vatanın savunmasında kullanılması lazım gelen ağır silahlarla şehit edildiler. 
Bu sefer milletin kendi silahlarına hedefi oldu. 
Bu darbenin en çarpıcı yönü artık insanlarımızın canı pahasına da olsa darbeci canilere boyun eğemeyeceği, neye mal olursa olsun bu canilere fırsat vermeyeceklerini gösterdi.
Eğer başarılı olsaydı bu seferki kalkışmanın sonuçlarının çok daha kötü olacağı, ülkemizin belki bir Suriye ve Irak’tan da daha kötü bir duruma düşme durumuyla karşı karşıya gelmiş olma ihtimaliydi.
Bu çirkin kalkışmanın baş aktörü ise Pennsylvania’da karargah kuran, kendi alçak ve eşi görülmemiş hainliğini yüce dinimiz İslamiyet’i alabildiğine istismar eden, insan görünümlü, fakat zerrece insanlıktan nasibini almamış o cani olduğu anlaşılmış...
Bu caninin aynı zamanda dünyadaki bütün darbelerin planlayıcı ve uygulayıcısı olan CIA’in direktifleri doğrultusunda hareket ettiği ayrı bir acı gerçek.
Kaynaklara baktığımızda sözde müttefikimiz olan ABD’nin Merkezi Haber Alma teşkilatı olan CIA’nın dünya da çok sayıda darbe planları yapıp gerçekleştirdiğini görüyoruz.
Ülkemizdeki 1980 ihtilalinin de CIA tarafından desteklendiğini şu ingilizce kaynak teyit ediyor;
U.S. support of the coup was acknowledged by the CIA's Ankara station chief, Paul Henze. After the government was overthrown, Henze cabled Washington, saying, "our boys [in Ankara] did it."
1980 darbe sonrası CIA Ankara şefi Paul Henze Washington’a bağlanarak “bizim çocuklar darbe yaptı” ifadesini kullanıyor. 
İşin acı tarafı bu alçakça işe girişenlerin ise emperyalistlere uşak olmayı tercih etmeleridir.
Bu alçaklık şanlı tarihimize ve şanlı ordumuza yakıştırılamaz. 
Darbeye karşı olan ordumuzun asil temsilcilerini elbette bu nitelemenin dışında tutmak lazımdır.

Üzerinde çok yönlü durulacak, araştırılacak, soruşturulacak bir husus… ülke olarak bir daha bu tür menfur durumla karşılaşmamak için darbe ekosistemlerinin hukuk sistemi içinde yok edilmesi gerekiyor…