26 Ağustos 2015 Çarşamba

BM 70. Genel Kurulu


 

Birleşmiş Milletler (BM) Genel Kurulunun 70. Oturumu 15 Eylülde başlıyor.

Genel kurul bütün ülkelerin üst düzey temsilcilerinin katılımıyla yapılan, dünya milletlerinin içinde bulunduğu sıkıntıların dile getirilip tartışıldığı platform.

Bugün yeryüzünde insanlık adına acil çözüm bekleyen problemler var.

Milyonlarca insan içine düşürüldükleri bu insanlık dışı dramdan kurtulmanın yolunu ararken, BM’nin ilgisizliği nedeniyle yıllardır çaresizlik içindeler.

Özellikle ülkemizi de yakından ilgilendiren Ortadoğu ve Kuzey Afrika bölgesi, tabiri caizse, kan ağlıyor.

Çevremize baktığımızda; Suriye, Irak, Afganistan, Filistin, Mısır, Libya yıllardır dolaylı ya da direkt olarak savaş içinde bulunuyor.

Yıllardır süren terör ve iç savaşların bu ülkelerde onarılması mümkün olmayacak sosyal ve ekonomik tahribatlar yapmış...

İslam karşıtı olanlar, Müslümanları yine sözde Müslümanların eliyle kırdırıyor.

İran’la BM’nin daimi 5 temsilcisi ve Almanya’nın yapmış olduğu anlaşma sadece nükleer silah üretimini durdurmaya yönelik bir anlaşma olmayıp, aynı zamanda Suriye’de 5 yıldır devam eden vahşetin de desteklenmesi anlamına geliyor.

Bu meşhur 5+1 neden bu anlaşma metnine İran’ın Suriye’ye olan desteğini çekmesini eklemedi?

Nükleer silah üretimi insanlık için bir tehdit ve suç ise savunmasız masum insanların Suriye’de vahşice öldürülmesi de bir fiili durum olarak acil olarak önlenmesi gereken bir insanlık suçudur.

Bu da BM’nin güvenlik konseyi üyelerinin bu insanlık dramına olan yaklaşımındaki duyarsızlığın açık bir göstergesi olduğu gibi bu suça ortak olmanın da açık bir göstergesi sayılması gerekir.

Irak’ta yıllardır kurulamayan huzur ortamı yine BM’nin daimi temsilcilerinin insanlığa verdiği önemin kifayetsiz ve duyarsızlığın işaretidir...

İsrail’in yıllardır Filistinlileri katlederek vatanlarından edilişine, evlerinden atılarak Yahudi yerleşimine açılması uzun yılların insanlık suçudur.

Mısır’ı kasten kaosa sürükleyen uluslararası toplumun sahip çıktığı değerleri tersyüz edişinin en bariz örneğidir.

Mazlum milletlerin dramı ne yazık ki bitmek bilmiyor!

Libya’da huzur bulunmuşken karıştırılarak iç savaşın sürmesini sağlayan iç ve dış güçlerin ihaneti yüzünden bu ülkede de insanlık dramı varlığını sürdürüyor.

Bulunduğumuz yüzyılda özellikle ve ağırlıklı olarak İslam ülkelerinin içine düşürüldüğü çaresizlik ve terör olayları bu ülkeleri her bakımdan zayıflatmak ve acılara gark etme amacını güdüyor.

Birçok İslam ülkesi ya terör ya da iç savaşın pençesine terk edilmiş durumda.

Hal böyle olunca; işsizlik, açlık, can güvenliği ve birçok sosyal ve ekonomik sıkıntı içinde kıvranıp duran bu insanlar “ya ölüm ya istiklal” diyerek her türlü tehlikeyi göze alarak göç etmek zorunda kalmaktalar.

Her gün yüzlerce insan daha güvenli bir yere gitmek için çeşitli zorluklar içinde ölümü göze alarak başka ülkelere iltica etmenin yollarını arıyor.

Tek gayeleri çoluk çocuklarına huzurlu ve güvenli bir sığınak bulmak!

Bilindiği gibi devam eden bu yolculukta binlercesi hayatını yitiriyor.

Gerek Afrika’nın birçok ülkesinde ve gerekse Ortadoğu ülkelerinin bir kısmında yıllardır süre gelen bu insanlık dramına BM Güvenlik Konseyinin üyeleri kendi çıkarları yüzünden üstlendikleri barış ve huzuru sağlama görevini yerine getirmememin acizliği ve kurnazlığı içindeler.

Bunun aslında uluslararası hukuk normlarına göre suç sayılması gerekir, fakat günümüzde ne uluslararası hukuk ve ne de diğer uluslararası kurumlar bu insanlık dramına gereken tepkiyi göstermiyorlar.

Bunların insanlık anlayışları sağır ve dilsiz olmuş.

İnsanlığın içine düştüğü bu çaresizliğin hep bir ağızdan eylül ayında devlet ve hükümet başkanlarının katılımıyla yapılacak 70. BM Genel Kurul toplantısında dile getirilmesi gerekir.

Bu insanlık dramına 5+1 ülkelerinin ilgisiz kalacağı kesin, bırakın ilgisizliği bu sıkıntıların dolaylı olarak daha da ağırlaşması için bunlar destek olacaklardır.

Geriye kalan diğer ülkeler özellikle İslam ülkeleri bu insanlık dramını en iyi şekilde bütün dünyaya bu vesileyle anlatmaları, bu şekilde dünya kamuoyunun dikkatlerini bu küresel insanlık dramına çekmeleri vicdani bir görev olmalı.

 


 

22 Ağustos 2015 Cumartesi

Koalisyonda kurumsallaşmanın önemi





 

7 haziran genel seçim sonuçlarının siyaset üzerinde bıraktığı sarsıntılar devam ediyor.

Tek partinin iktidar çoğunluğunu elde edecek vekil kazanamaması her bakımdan olumsuz bir sürecin başlangıcı olmuştur.

Koalisyon kurulması için anlaşma sağlanamaması da, seçimlerin yeniden tekrar edilmesini gündeme getirmiş.

Çözüm sandıkta görülmüştür.       

Yapılan açıklamalar Kasım ayı başında genel seçimlerin tekrarlanması ağırlık kazanmış görünüyor.

Yeni seçimden beklentiler tek bir partiyi iktidara götürecek yeterli bir sayının sağlanması yönünde.

7 haziran seçim sonrasında belirli aralıklarla yapılan anketlerin sonuçlarına göre, seçimlerden yüzde 41 oyla birinci parti çıkan Ak Parti oylarını 3- 4 puan artırmış görünüyor.

Bu durumda yüzde 45’ler civarında bir seviyeye ulaşması bekleniyor.

Ak Parti Kasım ayında yapılacak erken genel seçimde bu oranı koruduğu takdirde tek başına iktidara gelecek sayıyı elde edeceği intibaını veriyor.

Hele doğu ve güneydoğudaki seçmenlerin iradesi üzerindeki baskıyı ortadan kaldıracak demokratik ve hür ortam sağlanırsa ki, Ak Parti açısından büyük kayıp özellikle bu bölgede meydana gelmişti, bu takdirde Ak Partinin tek başına iktidara gelme şansı daha da artmış olacak!

Seçim sonrasında zaman zaman “neden iki büyük parti bir araya gelip de güçlü bir koalisyon kurulamadı” sorusu sorulduğu gibi bu yönde tavsiyeler de yapıldı.

Almanya örneği verildi.

Yıllardır Almanya’da ya da bir başka Avrupa ülkesinde koalisyon hükümetleri kurulup pekala yürütme işi aksatılmadan sürdürülüyor, diye hep örnek gösteriliyor.

Bu örneklere bakıp “bizde neden bu tür koalisyonlar olmasın” şeklinde fikirler, tavsiyeler ileri sürülüyor.

Fakat hani derler ya “kazın ayağı öyle değil, bir diğer ifadeyle işin aslı öyle değil” gösterilen bu örnek bizim ülkemiz şartlarına uygun değil.

Bildiğimiz gibi ülkemizde koalisyonların karnesi pek iyi değil, iyiyi bir kenara bırakalım orta bile değil. Bugüne kadar geçer not alamamış ve koalisyon hükümetleri hep sınıfta kalmış!

Bundan da ülkemiz zarar görmüş.

Bu nedenle gerek Almanya ve gerekse diğer Avrupa ülkelerinde uygulanan koalisyon hükümet örneklerinin ülkemizde başarılı olması mümkün görünmüyor. Ülkemizin bu hususta sınıfta kalmaya da tahammül yok.

Neden mümkün görünmediğine gelince; aslında koalisyon hükümetlerinin ülkemizde kurumsal dayanağının bugüne kadar oluşmaması...

Bu husustaki kurumsallaşma eksikliği koalisyon hükümetlerinin başarısını engelleyen en önemli engeli teşkil ediyor.

Bu kurumsallaşmanın olması da zaman alacaktır.

Bunun bir anda olması mümkün görünmüyor.

Çünkü koalisyon hükümetlerin başarı bileşeninde çok çeşitli etkenler var.

Bu unsurlar halledilmeden koalisyonlardan beklenen faydayı ve istikrarı beklemek hayalden öteye geçmiyor.

Sonuç olarak seçmenimizin bu inceliği iyi fark edip yaklaşan erken seçimde oyunu verirken veya çeşitli nedenlerden dolayı önceki seçimde sandığa gitmediyse bu gerçeği göz önünde bulundurarak hareket etmesi ülkenizin güven, istikrar ortamının sağlanması ve sürdürülebilir kalkınması açısından büyük önem taşıyor.

8 Ağustos 2015 Cumartesi

Kürt sorunu değil, emperyalistlerin sorunu




Kürt sorunu diye ileri sürülen mesele aslında Kürtlerin özgürlüklerinin ve temel haklarının elinden alınması sürecidir.
Bu işin baş aktörleri batılı emperyalistlerdir.
Kürt sorunu ile hedef saptırıp aslında Kürt kardeşlerimizi istismar etmek ve fırsatını bulunca onları her bakımdan sömürü ve kaos düzenine sürükleme sürecidir.
Bu ülkede Kürtler için ayrı bir anayasa ve kanun bulunmamaktadır.
Mevcut anayasada bir eksiklik varsa bu eksiklikten veya yanlışlıktan ülke içindeki bütün insanlar aynı şekilde etkilenmektedir.
Kanunlarında ihtiyacı karşılamama gibi bir durum söz konusu ise bundan doğusu da batısı da kuzeyi de güneyi de aynı oranda etkilenmektedir.
Kalkınmada, hizmetlerde eksiklik varsa bu durumdan ülkenin diğer bölgelerindekiler de sıkıntı çekmektedirler.
Hele ki PKK denilen terör örgütün kanlı katliamlarına başladığından beri yapılan yatırımlara karşı gelmesi; yakarak, yıkarak maksatlı olarak bölgenin kalkınmasını engellemesi, bölge insanının planlı olarak geri kalması için hazırlanmış bir tuzaktır.
Masum vatandaşları çoluk çocuğunun gözleri önünde en acımasız bir şekilde öldürmüş bir zihniyetin sözde temsil ettiği bir topluma vereceği ne olabilir, olsa olsa kan ve vahşettir!
Bugüne kadar yaptığı vahşeti hangi düşman ordusu yapmıştır?
Vahşette sınır tanımayan bu örgüt bunu kendine şiar edinmiştir.
İşte son günlerde güvenlik güçlerimize yaptığı saldırılar, yine masum insanların araçlarını en gaddar bir şekilde yakarak o insanların geçim kaynaklarını yok etmek hangi insanlık, hangi özgürlük anlayışına sığar!
Çoluk çocuğunun aşını ekmeğini kazanmak için çalışan bu insanların araçlarını yakmakla kime hizmet ediliyor?
Gözü dönmüş insanlıktan çıkmış, vahşet ve kan dökmekten başka bir şey bilmeyen bu örgütten ne beklenebilir?
Bunlar mı Kürt kardeşlerimizin haklarını koruyacak, bu zihniyet mi bu kardeşlerimize bugünkünden daha çok aş, iş ve refah getirecek?
Bunların getireceği olsa olsa zulüm, işkence, baskı ve ölümden başka bir şey olamaz!
Bu acı gerçeği öncelikle Doğu ve Güneydoğulu kardeşlerimizin iyi fark etmesi, iyi anlaması lazımdır.
Bunların anladığı dil sadece kendilerinin kullandığı vahşet dilidir.
Kürt kimliğini kullanarak, alabildiğine istismar ederek bu insanları bugün içinde bulundukları huzur, güven ve refah seviyesinden çok daha kötüsüne götüreceklerdir.
Arkalarındaki emperyalist insan hakları savunucuları eğer bu söylemlerinde gerçekten samimi olsalar idi bugün bölgemizde bulunan ülkeler; Irak, Suriye, Filistin, Mısır, Libya ve daha birçok İslam ülkesinde yıllardır yaşanan insanlık dramları anında son bulurdu.
Emperyalist güruhun ve onların içerdeki maşalarının gayesi sergiledikleri bu vahşet zincirine yeni bir halka eklemektir.
30-40 senedir Kürtçülükle beyinleri yıkanan bir kısım insan çevremizde yaşanan bu acı gerçeği göreme basiretinden yoksun bulunuyor.
Sanıyorlar ki sözde bir özerklik elde edilince kendilerini rüyalar âleminde bulacaklar.
Hiç beklenmedik bir şekilde, bir anda ne kadar sorunları varsa kendiliğinden yok olacak!
Fakat ne yazık ki şu anda içinde bulundukları refah ve özgürlük ortamını çok arıyor olacaklar, asıl o zaman uyanmış olacaklar, heyhat ki ne heyhat, o zaman iş işten geçmiş olacak.
Geriye dönüşü olmayan bir yola girmiş olacaklardır ki, bunu hiç temenni etmeyiz!..
Yapılması elzem olan ise topluca bu cani örgüte, emperyalistlerin maşası olan bu örgüte karşı çıkılması, çocuk yaştaki evlatlarını bu örgütün tuzağına düşmekten kurtarmalı ve gerçek yüzlerini anlatmalıdırlar. 
Bugüne kadar çocuk yaştaki Kürt kardeşlerimizin evlatları bu anlamsız yolda örgüt liderlerinin ve onların siyasi uzantılarının kişisel hırs, kin ve menfaatleri için yok edildi!
Sömürü düzeninin çıkardığı bu fitne uğruna binlerce şehit vermişiz, bölgeye yapılması gereken yüz milyarlar yatırım yerine boşa gitmiş...
Bu sorun ne Kürtlerin ve ne de ülkemizin sorunu, bu sorun kana ve vahşete doymayan emperyalist güruhun ve onların zavallı maşalarının sorunu!...

1 Ağustos 2015 Cumartesi

Asırları bulan birlikteliğin çözümsüzlüğü olamaz


 

 
Çözüm sürecinin devam etmemesi için mantıklı bir sebep yok.

Dini, tarihi, kültürü, dili aynı olan gruplar arasında çözümsüzlüğü kabul etmek mümkün değil.

Bu çözümsüzlük kavramı da suni olarak maksatlı olarak hazırlanmış bir senaryodur.

Senaryosunu emperyalist güçlerin yazıp içerdeki hain işbirlikçileri ile 30 - 40 senedir ülkemizde sahnelediği iğrenç bir oyundur.

Bu oyunun amacı da hiç şüphesiz ülkemizi bölüp parçalamaktır.

İçerdeki hainler bu oyunun ne yazık ki iğrenç figüranlarıdır.

Bu ülkenin doğusuyla batısıyla, güneyiyle kuzeyi ile alıp veremeyeceği hiçbir şeyi yoktur.

30-40 yıldır batının uşaklığını yapan bu kandırılmış hainler ülkemizde binlerce masum insanın kanını akıttılar.

Adeta kanla beslendiklerini tescillediler.

Bu vahşetlerini tescillerken ülkesini, vatanını ve manevi değerlerini seven ve yaşatan bu milletin vicdanında derin yaralar açtılar.

Baskıyla, silahla, korku psikolojisi oluşturarak bugüne kadar batılı sömürgecilerin uşaklığını yaptılar.

Sözde savundukları bölge insanına her bakımdan çok şeyler kaybettirdiler.

Bir asır öncesinin baskı zulüm ve vahşet örneklerini uygulayan komünist rejimin yıldızını sözde bayraklarına sembol yaptılar.

Vahşet ve zulmün sembolü olan bir siyasal anlayışı kendilerine rehber edinen bu anlayış, varsayalım ki bağımsız bir devlet kurdular, ki asla mümkün değil, bugün o bölgede bulunan insanlara sözde vaat ettikleri barış, özgürlük, insan hakları söylemlerinin sadece teori olduğu uygulamada zerresinin dahi olmayacağını görmüş olacaklar.

İşte asıl esaret o zaman başlamış olacak, asıl vahşet o zaman başlamış olacak, eşi görülmemiş insanlık dışı uygulamalar o zaman başlamış olacak ki tarifi mümkün olmayacaktır.

Aynen komünizm dönemindeki doğu ve batı Almanya misali bir yönetim olacaktır.

Bu insanlık dışı ortamı hazırlayanların dahi düşünemedikleri ölçekteki vahşeti hazırlayanlar bin pişman olacaklardır fakat iş işten geçmiş, geriye dönüşü olmayan bir yola girilmiş olacaktır.

Biz biliyoruz ki Doğulu ve Güneydoğulu kardeşlerimiz bu hain ve çirkin oyunun farkındadırlar, gerek bugüne kadar kendilerine yapılan baskıdan kurtulmak ve gerekse bu hain örgütün kendilerine vaat ettikleri özgürlük senaryolarının tamamen yalan ve yanlış olduğunu biliyor bunların bu aldatıcı söylemlerine zerre kadar prim vermeyeceklerdir.

Bu uluslar arası çirkin projenin bir aldatmaca ve tehlikeli bir tuzaktan başka bir şey olmadığı kanaatinin kendilerinde hasıl olmasını temenni ediyoruz.

Asırları bulan bir birlikteliğe sahip olan bu insanların çözümsüzlük diye bir sıkıntısı olmamış olmayacaktır.

Irkçılık propagandası yaparak kandırılan insanlar artık bu sinsi narkozdan uyanmalı gerçeği görme zamanının gelmiş ve geçmekte olduğu şuuruna varmalarını unutmamaları gerekiyor.

Bugüne kadar gösterilen iyi niyet ve aşırı hoşgörü, bu hainlerin de aşırı şımarmalarına yol açmış, uzanan şefkatli elleri boş bırakılmış ve ancak anlayacakları dille cevap vermek bir zaruret olmuştur.

MOSSAD usulü infazlar uygulamalarının da bu vahşet örneklerini kimin adına yaptıklarının en bariz göstergesidir. Bugüne kadar masum insanları en acımasız bir şekilde öldürmekten çekinmemişlerdir. Vahşette zirveye çıkarken, zillete de en aşağı derekeye düşmüşlerdir.

Bu uğurda hayatlarını yitiren polislerimiz, askerlerimiz göğsünü siper ederek kanlarının son damlasına kadar kendilerine yakışan bir cesaret ve asaletle bu hainlerle mücadele ederek ülkemizi bu hainlere karşı savunmuş; vatansever insanlarımız tarafından dualarla, Fatihalarla ebedi istirahatgahlarına şehitlik gibi yüksek bir dereceyle uğurlanmaktadırlar.

Bu hain oyunun arkasında duran emperyalistler iyi bilmeli ki ülkemizin bu asil insanları bu ülkeyi göğsünü siper ederek kanlarının son damlasına kadar mücadele ederek savunacaklardır.

Vatan sevgisi imandandır.

Bu sevgi var oldukça bu vatanı bölmek, parçalamak ve emperyalistlere ve onların içerdeki piyonlarına peşkeş çekmek isteyenlere pabuç bırakılmayacaktır.

Bunun en bariz, en samimi örneği ise Genel Kurmay başkanlığımızın yapmış olduğu açıklamadır. Çok sayıda insanımızın bu teröristlerle mücadele etmek ve vatan savunması için başvuruları böyle bir ulvi görevde ne kadar hassas ve ne kadar samimi olduklarının açık bir göstergesidir.