Verimsizliği ve israfı azaltmak (Yeşil Ekonomi 68)

 Çevre korumayı engelleyen, ekosistemleri tahrip eden bir ekonomik büyüme modelinin sürdürülemez olacağı ve adaletsizliği ağırlaştıracağı, dolayısıyla bu gidişatın dünyanın en fakirlerini en sert şekilde vuracağına dair bir endişe var.

Deniz seviyesinin iklim değişikliğinden dolayı bir metreye kadar yükselmesi ile gelişmekte olan dünyanın kıyı sulak alanlarının yüzde 60’tan fazlasını tahrip edebileceği, bunun da yıllık olarak 630 milyon dolarlık bir ekonomik zarara yol açacağı tahmin ediliyor.

Dünya Bankasının bir çalışması, tahribatın çoğu Doğu Asya, Ortadoğu ve Kuzey Afrika’daki birkaç ülkede yoğunlaşacağına işaret ediyor.

Verimsizliği ve israfı azaltmak, yeşil tarım paradigmasının önemli bir parçası olarak görülüyor.

BM’nin tahminine göre gelecek on yıllarda dünya yüzde 50 daha fazla gıdaya, %45 daha fazla enerjiye, %30 daha fazla suya ve milyonlarca yeni iş istihdamına ihtiyaç duyacak.

http://www.un.org/waterforlifedecade/green_economy.shtml

Yeşil tarım uygulamalarının ise 2050’ye kadar daha çok talepte bulunacak dünya nüfusunu besleme kabiliyetine sahip olduğu öngörülüyor.

http://www.ifad.org/

Yeşillenme hareketi çevre ve iklim hedeflerini karşılamaya yardım edecek, çiftlik pratiklerini benimseyen ve sürdüren bir hareket olarak görülüyor.

https://ec.europa.eu/agriculture/direct-support/greening

Yeşil tarım pratiklerinin uygulanması ile çevresel bozulma ve yoksulluğun eşzamanlı olarak ele alınması hedefleniyor.

Bu kapsamda, kırsal fakir ve küçük ölçekli çiftçiler gıda ihtiyaçları ve geçimleri için bağımlı oldukları tarım verimlerini artırmak ve ekosistem hizmetlerini geliştirecek çevresel ve yoksulluk hedeflerini başaracak bir öneme sahip olduğu öngörülüyor.

Yeşil tarım yatırım, araştırma ve kapasite inşasını gerektiriyor.

Buna şu alanlarda ihtiyaç duyuluyor: toprak verimlilik yönetimi, daha etkin ve sürdürülebilir su kullanımı, bitki ve hayvan çeşitlenmesi, bitki ve hayvan sağlığı yönetimi, tarım mekanizasyonunun uygun bir seviyesi, depolama tesislerini geliştirmek özellikle küçük çiftlikler için iş ve ticaretin aşağı yukarı akış tedarik zincirlerini inşa etmeyi kapsıyor.

Küresel olarak yaklaşık 2,6 milyar insan maişet temini için tarıma bağımlı bulunuyor. Bunların geniş bir bölümü günlük bir dolar civarında bir gelirle küçük çiftlikler ve kırsal alanlarda yaşıyor. (ILO’ya göre 1,3 milyar kişi tarım sektöründe çalışıyor.) FAO’ya göre 2000 yılından sonra hizmetler sektörü bu açığı kapattı ve arayı açmaya başladı. 2009 yılı itibariyle tarım sektöründe çalışan sayı bir milyarın üzerinde bulunuyor.